Ο Σκίνος - Αβιοτικοί παράγοντες - Έδαφος

ΓΕΩΛΟΓΙΑ

Η Χίος είναι το 5ο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας με έκταση 807 τετρ. χιλιόμετρα. Το βόρειο και κεντρικό τμήμα του νησιού είναι ορεινό με υψηλότερα σημεία τις δύο κορυφές του όρους Πεληνναίο. Στο νότιο τμήμα του νησιού αντίθετα, επικρατούν λοφίσκοι το ανώτερο ύψος των οποίων δεν υπερβαίνει τα 500μ. Στη νότια περιοχή της Χίου καλλιεργούνται κατ' αποκλειστικότητα τα Μαστιχόδεντρα.

Οι εδαφικές απαιτήσεις του δέντρου σε υγρασία δεν είναι μεγάλες, γιατί το δέντρο είναι επιπολαιόριζο και με το εκτεταμένο επιφανειακό ριζικό του σύστημα εκμεταλλεύεται πλΥρως τις μικρής διάρκειας βροχές. Αντίθετα, σε εδάφη με μεγάλη υγρασία δυσχεραίνεται η ανάπτυξη του, επειδή εμποδίζεται ο αερισμός των ριζών του. Είναι επίσης ευπαθής στην παγωνιά που μπορεί να «σκάσει» τις φλέβες του κορμού του και στην κακότεχνη εκμετάλλευση, που μπορεί να στερέψει την πολύτιμη ρητίνη από τον εξωτερικό φλοιό του. Τα Μαστιχόδεντρα ευδοκιμούν σε εδάφη σταγγερά και μάλλον ασβεστολιθικά, και έχουν περισσότερη ζωή σε αυτά τα εδάφη απ' ότι στα πετρώδη και άγονα.