Καλικατσού, Θαλασσοκόρακας [ Phalacrocorax aristotelis]

Μαύρη φιγούρα που κυριαρχεί στις βραχώδεις ακτές. Μοιάζει με τον Κορμοράνο αλλά αυτός είναι μικρότερος έχει πρασινωπές ανταύγειες στο φτέρωμα κι ένα χαρακτηριστικό μικρό λοφίο στην περίοδο της αναπαραγωγής. Ακόμη δεν σχηματίζει μεγάλα κοπάδια ούτε μεταναστεύει . Φωλιάζει μέσα στα βράχια με συνολικό πληθυσμό που δεν ξεπερνάει τα 200 ζευγάρια. Είναι αρκετά ευαίσθητος στη θαλάσσια ρύπανση . Το μήκος του φτάνει τα 76 εκατοστά έχει κοντό λαιμό και ράμφος μικρό και λεπτοκαμωμένο. Του αρέσει να πετάει κοντά στο νερό , με γρήγορα φτεροκοπήματα και το λαιμό του τεντωμένο προς τα εμπρός και το κεφάλι ελαφρώς ανασηκωμένο. Τρέφεται μόνο με φρέσκα ψάρια κάνοντας εντυπωσιακά βαθιά μακροβούτια. Φωλιάζει σε βραχώδεις ακτές πάνω στις σχισμάδες των βράχων ή πάνω σε μεγάλες πέτρες. Γεννάει τον Απρίλιο έως Ιούνιο 3 – 4 αυγά τα οποία κλωσσάνε και οι δυο γονείς για 30 μέρες. Φροντίζουν τους νεοσσούς τους για 53 μέρες . Οι νεαροί θαλασσοκόρακες έχουν σκοτεινό καστανό φτέρωμα και μερικές φορές ελάχιστο λευκό στο στήθος το ράμφος τους είναι πιο λεπτοκαμωμένο από των γονιών τους.
[Όλα τα πουλιά της Ελλάδας , επιστημονική επιμέλεια: Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, δημοσιογραφική επιμέλεια : Ζέφη Κληρονόμου, Εκδόσεις : Ελεύθερος τύπος.]